bylo tak...

Mniejszy i Wieksza bardzo lubia zabierac jakas zabawke ze soba gdy jedziemy np. na zakupy. ja zawsze protestowalam. Wieksza zgubila w ten sposob juz kilka zabawek... no ale MS ma miekkie serce - niech bedzie. no i oczywiscie w niedziele, zakupy w jednym ze sklepow, i Mniejszy zgubil pieska... przeszukalismy wszystkie miejsca ktorymi szlismy - kamien w wode. Mniejszy wydawalo sie ze sie nie przejal... do czasu, kiedy weszlismy do domu i okazalo sie ze i tam pieska nie ma... nos na kwinte, oczka smutne, chodzi i mowi:juz nigdy takiego pieska nie bede mial... Mama a moze Sw.Mikolaj go znajdzie i mi przyniesie?? biedny Toffi...
i tak dalej w ten desen... a mnie sie serce kraje... bo wiem ze on wcale tak celowo nie robi, nie bierze mnie na litosc zebym mu drugie cos kupila, tylko po prostu tak przezywa... no i szukam w sklepach takiego pieska, kurka poki co z zerowym rezultatem niestety :/
i taka refleksja do mnie przyszla: jak by to byla Wieksza to juz bysmy mieli kilka wybuchow histerii, placz, krzyk, i tak dalej i tak dalej... dwoje dzieci od tych samych rodzicow, tak samo wychowywanych.... a tak bardzo roznych...

update: znalazlam! kupilam! ucharakteryzowalam i ciekawam bardzo reakcji Mniejszego... ;)