odchamianie. part one.

Steinbeck "Myszy i ludzie".

kilka odrebnych mysli... marzenia... i ich zderzenie z brutalna rzeczywistoscia... podporzadkowanie sie komus... czy latwiej samemu czy we dwojke... "czlowiek siedzi tu sam, noca, czyta albo rozmysla i takie tam... CZasem cos sobie pomysli i nie ma nikogo, kto by mu powiedzial, czy to tak jest naprawde, czy nie. Nie moze sie zwrocic do innego faceta i zapytac, czy on tez tak mysli. Niczego nie jest pewien. Nie ma zadnej miary."

ogromna symbolika... brutalnosc ale i prostota zycia... i smierci... powiedzenie ze mozna kogos "zaglaskac na smierc" staje sie tam realne i doslowne... sila(fizyczna) a rozum...

ogolnie - dobra ksiazka. naprawde. tylko ostatnie zdanie jakos mi nie pasuje...  a moze to ja ograniczona jestem? : "Ty, powiedz, co do cholery gryzie tych facetow?"

hmmm...

no chyba zeby to doslownie brac... :o)

*

a w przerwie na kawe/herbate/soczek/cokolwiek - zapraszam na kokosanki...

spieszyc sie prosze, bo ida bardzo szybko :)