rozdwojenie...

z jednej strony - bol, rozpacz, niepokoj, i chec bycia z Siostrzyca...

z drugiej strony - moje zycie...

 

rozdwojenie... bolesnie odczuwane tym bardziej, ze dotyczy osob, ktore kocham... chce wspol-czuc z Moja Siostrzyca... chce dzielic jej bol, bo bol dzielony jakos latwiej zniesc... tylko ze ten bol to jest bol dzielony nie ze mna... dzielony z niedoszla-tesciowa, niedoszlym-szwagrem i ich rodzinami... ja moglabym po prostu byc... przytulic, wytrzec splakane oczy... moglabym ale nie moge... bo mnie tam nie ma :(

dzwonie... slucham... ale to nie to... gdzies jakas blokada... (a moze to tylko w mojej wyobrazni?) lekko wyczuwalna scianka tak, jakby Ona myslala sobie ze jak ja mam cokolwiek zrozumiec skoro ja go wcale nie znalam :(

 

a moje zycie?

usmiecham sie do Grzdyli... od niedzieli juz potrafie znow... gotuje obiady, przygotowywuje sniadania i lunch do szkoly... dzis nawet cos udalo mi sie upiec...



sie przekonamy czy zjadliwe ;)

bo zycie musi jakos toczyc sie dalej prawda?

...kurczowo zaciskam palce na mysli... ze i dla Niej kiedys przeciez zaswieci slonce...