wspomnienia...

czy to sie w ogole da opisac?? trzy dni podrozy, caly czas w oczwkiwaniu... niepewnym troche, bo co jesli to wszystko nie tak...??

...13kilometrowy most... zarys Wyspy... JEST... lzy w oczach, gula w gardle... kontrolne spojrzenia MS - jakby sprawdzal czy rozczarowana... juz samo pierwsze spojrzenie, juz sam fakt BYCIA TAM... i o rozczarowaniu nie moglo byc mowy...

...podroz przez Wyspe - z poludnia na polnocny jej brzeg... ziemia NAPRAWDE tam jest czerwona... widoki naprawde przecudne, w zasadzie wszystko jedno gdzie sie czlowiek obejrzy... wiekszosc ziemi - farmlands... jak w kraju dziecinstwa... przypominaly mi sie moje wakacje na wsi spedzanie przez kilkanascie pierwszych lat mego zycia...

...dotarlismy TAM... na sama mysl o tym ze 5 kolejnych dni spedzam TAM gdzie sie wszystko wydarzalo, w tych okolicach po ktorych moja pierwsza ksiazkowa prawdziwa przyjaciolka chodzila, biegala... ech, nie umiem opisac...

...Avonela Village... mozna powiedziec - czysta komercja... w nosie mam. wiem, ze tam mozna bylo poczuc klimat TAMTYCH CZASOW, spotkac Anie, Diane, Gilberta... i co z tego ze to aktorzy?? :) przeciez to w wyobrazni powstalo... w wyobrazni dojrzewalo... i w tej samej krainie dalej sie toczy... w polsnie... pol-jawie...

a Grzdyle ze szczesciem w oku siadaly na kucyka, na woz, Wieksza nie mogla przezyc ze SPOTKALA ANIE :)) ("Anie..." czytala wczesniej w wersji dla dzieci) Mniejszy niemniej szczesliwy aczkolwiek "kto zacz" - nie wiedzial :)

... Green Gables House... pokoj Ani, pokoj Maryli, pokoj Mateusza... farma... wszystko utrzymane jak za Tamtych czasow... lekko w dol - i juz jest Hounted Woods Trail... po takim dniu sama nie wiem czy mi sie to wszystko sni? czy Ania naprawde byla tylko "tworem wyobrazni"...??

...dom w ktorym LMMontgomery przyszla na swiat... miejsce po domu, w ktorym sie wychowywala... sciezki ktore wydeptywala codziennie... krajobrazy ktore choc zmienione to przeciez te same w swym pieknie...

...wybrzeze... czerwone wydmy... zobaczylam i zaniemowilam kompletnie... aparat bezrobotny wisial mi na szyi, bo JAK temu wszystkiemu zrobic zdjecie...????

...kolejne dni w polsnie... poszukiwania latarni morskich... i setki, tysiace drobiazgow ktore wywolywaly kolejne cudne lzy szczesliwe...

...nawet powrot nie wydawal sie gorzki... napeczniala ogromem widokow, przezyc i emocji - spokojnie pakowalam nasz wakacyjny dobytek :) skad ten spokoj...?? moze stad ze... ze wiedzialam juz wtedy ze NA PEWNO tam wroce...???

 

kazdemu zycze zeby marzenie marzone ponad 20 lat- spelnilo sie... i zeby nie bylo rozczarowaniem... jest w tym jakas taka cudna magia, jakas moc... /ja tam nawet i cierpliwosc do grzdyli kilka razy wieksza mialam :)))/

 

a reakcja MS na moj tekst : ze "nastepnym razem gdy Tam pojedziemy to od wschodu do zachodu, bo trase "polnoc-poludnie" Wyspy juz mamy zaliczona " usmiechnal sie z lekkim przerazeniem i spytal: ale to nie za rok? :)

nie, kochany, nie za rok ani za dwa. ale WIEM ze Tam wrocimy...