serduchowate dyrdymaly, wpisy, strona 1

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	01	02	03	04	05	06
07	08	09	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31	01	02	03

...odkrylam te piosenke...

...poruszyla kazda chyba strune serca...

...dziele sie...

...moze Wasze tez poruszy...

... bo czasami w gonitwie za lichowieczym

trzeba sie zatrzymac...

a dokladniej: antybiotyk. coz sie bowiem okazalo? ano okazalo sie ze w piatek wybralismy sie do lekarza i lekarz wyslyszal cos w plucach Wiekszej. nie zeby zaraz zapalenie ale cos tam sie telepalo. oprocz tego gardlo tez nie za ciekawie wyglada. no. dzis juz jest duzo lepiej. jeszcze tydzien zostal do swiat. nie wiem czy puszcze ja jutro do szkoly - temperatura poszla sobie w sina dal wiec wg lekarza niby mozna poslac do szkoly... obaczym. maja teraz proby codziennie przed piatkowym koncertem swiatecznym...

Mniejszy troche jeszcze kaszle ale mam nadzieje ze to takie resztkowe sprawy sa... no.

a mnie czas by bylo w koncu te kartki swiateczne wypisac... ech, wykruszaja sie ludziska wykruszaja, jeszcze 8 lat temu wysylalam ponad 40 kartek swiatecznych... teraz pewnie o polowe mniej... ech...

a w kaciku spozywczym prezentujemy dzis paszteciki... ;) wczoraj spedzilam przy nich upojne prawie 3 godziny. ulepilam ponad setke. juz zamrozilam, bo maja byc na kiedys. na dzis zostawilam kilka ot tak na przekaske ;)

czyli w poszukiwaniu smaku dziecinstwa... ;)

taaa... a bylo juz tak fajnie... Mniejszemu kaszel przechodzil, Wieksza od prawie 2 tygodni byla ok... sie okazuje ze owszem, Mniejszemu kaszel przechodzi... na Wieksza :( pfff... ja juz mam naprawde serdecznie dosyc i przysiegam ze w przyszlym roku szczepie dzieciaki... pfff...

ku pokrzepieniu serc - upieklam amoniaczki. przynajmniej to mi dzis sie udalo :(

amoniaczki

ech...

hehe. sniezyce zapowiadano i sniezyca przyszla... autobus sie spoznil 25 minut wiec po 15 minutach zamarzania na przystanku zarzadzilam odwrot i zawiozlam dzieciaki do szkoly samochodem. na oponach uniwersalnych bo zimowki mamy miec zakladane jutro. ha. szczescie takie hehe. droga przebiegla calkiem spokojnie, z jednym wyjatkiem: gdy juz wracalam do domu, czekalam na wolna droge - skrecalam w prawo z podporzadkowanej w glowna. no i akurat przede mna plug sniezny sobie odgarnal droge. przede mna ukazala sie nagle piekna, ok.40cm zaspa sniezna... depnelam po gazie, i oczywiscie ze slizgiem i kolami krecacymi sie jak oszalale, tudziez rykiem silnika i swadem palacej sie gumy - pokonalam przeszkode! J

dzieciaki szczesliwe bo pierwszy raz w tym sezonie poszly do szkoly w portkach sniegowych (nalozonych na ich zwykle). jak sie beda tarzac w sniegu to niech im przynajmniej dooopska nie przemokna :)

m.in. wywiadowki byly. bylam z dziecmi na nich bo tak sobie zyczono :) no i sie nasluchalam tylu fajnych komplementow o wlasnych pociechach ze mnei sie az serce uradowalo!! no bo ja wiedzialam ze moja Wieksza to wybitnie zdolne dziecko jest :) czyta juz od wiosny, liczy, i w ogole. wiedzialam ze na nia moge w tem temacie liczyc... natomiast nie wiedzialam ze Mniejszy radzi sobie wcale niegorzej! tak sie milo zaskoczylam ze mialam ochote te jego pania usciskac wycalowac i w ogole. oraz sie rozryczec. jak mi Pani pokazala jego prace... jak to sie Mniejszy potrafi podpisac (imieniem)... i wszystko, punkt po punkcie kojarzy i robi tak jak dzieci w jego wieku... to mi taki ogromny kamien z serca zlecial i potoczyl sie wniebyt... bo przeciez jeszcze rok temu dopiero zaczynal sie rozgadywac... jeszcze rok temu ledwo laczyl 2-3 slowa w zdanie... moj Boze...

pytalam pania jak sie Mniejszy ma do reszty tzn gdzie mniej wiecej, biorac cala klase pod uwage, by go umiejscowila? uslyszalam ze w srodku a moze nawet blizej przodu... niebo sie nade mna rozwarlo normalnie... strachy-niewidy poszly sobie w sina dal... i morda mnie sie cieszy i juz. o.

a co do Swiat zblizajacych sie to troszke nerwow w tym roku mnie czeka, bo wychodzi na to ze impreza Bozonarodzeniowo-urodzinowa (Tesciu ma urodziny) w tym roku wypada u nas :) co za tym idzie - obiad na 21 osob. no troche pomoga mi bratowe, bo tak jest przyjete ze kazdy cos przywozi, ale wymyslilam ze dania glowne to jednak ja zrobie bo przeciez nie beda wiezc po 80-100km pieczeni np. czy czegos takiego :)

no i juz mam ochote na pieczenie pierniczkow. i w tym roku mysle ze rowniez napieke amoniaczkow! a co! tylko MS nie bede mowic ze to na amoniaku ciastka bo on uwaza ze sie struje :) hehehehehe :))

...taka refleksja przed-Swiateczna... tym razem juz calkowicie "odsrodkowa" znaczy sie z glebi duszy ze tak powiem...

...odkad nie spedzam Swiat z Moimi Kochanymi, staralam sie zawsze zeby bylo podobnie. pierwsze Swieta tutaj - Wigilia w rodzinie MS-u jego brata, ktory tez ma zone z PL :). bylo cieplo, serdecznie, wcale nie sztucznie... tradycyjne pokarmy... ale... cala Wigilie spedzilam na hamowaniu lez... na polykaniu wszystkiego, na pilnowaniu zeby sie nie rozryczec nagle... bo o ile Bratowa by zrozumiala, o tyle Brat i ich dzieci juz niekoniecznie... kolejna Wigilia - u mojego Wujka... rodzina niby 100% polska... ech... tez niby cieplo i tez niby serdecznie... nie sztucznie... i potrawy niby tradycyjne... trzecia Wigilie spedzilismy w domu. razem z MS i Wieksza ktora wtedy miala kilka miesiecy... i wtedy sie we mnie cos przelamalo. zadnych wiecej Wigilii w wiekszym gronie... MS i dzieciaki. i wystarczy. czwarta Wigilia... ciagle mam wyrzuty sumienia ze nie tak, ze uszka nie takie, ze barszcz z torebki... az zrozumialam... piata Wigilia... zrozumialam ze ja nie moge probowac robic tak samo jak bylo z MOimi Kochanymi... bo ich tu nie ma... a mnie Tam nie ma... zrozumialam ze teraz moja kolej... ze owszem, czerpac z tego co bylo, ale mam tworzyc nowe... nasze wlasne...

...osma Wigilia, w zeszlym roku, chyba najbardziej zwariowana :) w niespelna 3 tygodnie po przeprowadzce, jeszcze z kartonami zapakowanymi walajacymi sie tu i owdzie... i wtedy to do mnie dotarlo... ze to nie do konca tak, ze trzeba miec dom na blysk, ze wszedzie musi sie rozchodzic cytrynowa won plynow czyszczacych... ze barszcz z torebki i uszka i pierogi ze sklepu tez moga byc :) ze najwazniejsze to ze mamy siebie, ze jest usmiech, ze szczescie, ze Milosc...

...i juz sie nie boje Wigilii... nie boje sie tego czy bede czy nie bede plakac, czy bede (a wiem ze bede) tesknic... bo teraz to nasze male Wigilie, kiedy tworzymy nasze male tradycje, tak, zeby nasze Grzdyle kiedys mialy te baze... mialy sie na czym oprzec... :)))

serduchowate dyrdymaly

Kalendarz

Kategorie postów

Strony

Archiwum

Archiwum grudzień 2009, strona 1

moje przedswiateczne zamyslenie...

no doooooopcia prosze panstwa... doooopcia...

take a bite... ;)

ech...

no to prosiemy do stolu, tak? ;)

rozne takie te...

smacznego :)) (dietowicze ktorzy nie jedza...

cosik do usmiechania :)

smecenia c.d.

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	01	02	03	04	05	06
07	08	09	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31	01	02	03

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	01	02	03	04	05	06
07	08	09	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31	01	02	03

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	01	02	03	04	05	06
07	08	09	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31	01	02	03